-->
စဥ္းစားမိတယ္… လူေတြရဲ ႔ စရိုက္ေတြ အျပဳအမူေတြအၾကာင္းေပါ့… “လူတေယာက္ စရိုက္တမ်ိဳး” ဆိုၿပီး ေျပာၾကပါတယ္... “လူတကုိယ္ စိတ္တမ်ိဳး” ဆိုၿပီးလဲ ၾကားေနၾကပါပဲ… ေျပာခ်င္တာက လူတေယာက္နဲ႔ တေယာက္ စရိုက္မတူဘူး… စိတ္ခ်င္းမတူဘူး… အၾကိဳက္ခ်င္း တို႔ ဘာတို႔ လဲ မတူၾကဘူးလို႔ေပါ့… ဒါေပမယ့္ လူတေယာက္မွာ စိတ္တို႔ စရိုက္တို႔ တမ်ိဳးထဲပဲ ရွိမွာလား… အမ်ိဳးမ်ိဳးေရာ မရွိနိုင္ဘူးလာ… ၿပီး ေတာ့ ဘယ္လို အေျခအေန အခ်ိန္အခါေတြမွာ စရိုက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိနိုင္တာလဲ… တမ်ိဳးထဲရွိတာက ေကာင္းလား… အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတာက ေကာင္းလား…
အနီးဆံုး ဥပမာအေနနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ၾကည့္ၾကည့္ေတာ့… ကိုယ့္မွာလဲ စရိုက္အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတာေတြ႔ရတယ္… သူငယ္ခ်င္းေတြကို လက္လွမ္းမွီသေလာက္ ေမးၾကည့္ေတာ့ လဲ သူတို႔မွာလဲ… စရိုက္အမ်ိဳးအမ်ိဳးရွိေၾကာင္းေတြ႔ရတယ္… ဒါေပမယ့္ လူတိုင္းေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့… သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ဆိုရင္ (မိန္းကေလး)… သူက ဘယ္ေနရာပဲ ေရာက္ေရာက္ ဘယ္အခ်ိန္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အျမဲ တက္ၾကြၿပီး ေပါေတာေတာေနတတ္တာ… သူစိတ္ညစ္တဲ့ အခ်ိန္ေတြကလြဲရင္ေပါ့… ေနာက္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္လဲ ရွိေသးတယ္… သူကေတာ့ ေယာက်္ားေလး… သူ႔ၾကည့္လိုက္ရင္ အျမဲတမ္းေပ်ာ္ေနတာပဲ… အရာရာ ကို အေကာင္းျမင္တတ္ၿပီး စိတ္ညစ္တယ္ဆိုတာကို မရွိဘူး… သူ႔ဘ၀ေလးမ်ားသာယာလိုက္တာလို႔ တခါတခါ ေတြးမိတယ္… ဒါေပမယ့္ သူက်န္တဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာေရာ ဒီလို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပဲေနတာလား… ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္လိုလဲ…
လူတေယာက္က သူ႔ရဲ ႔ စရိုက္ကို ေျပာင္းတဲ့ အခ်ိန္က အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိပါတယ္… ေတြ႔ေနၾကကေတာ့ ဆက္ဆံရတဲ့ လူကို လိုက္ၿပီး စရိုက္ေျပာင္းတာနဲ႔ … သူတို႔ ခံစားရတဲ့ စိတ္အေျခအေနအေပၚလိုက္ၿပီး စရိုက္ေျပာင္းတာနဲ႔ ေပါ့… သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ မိသားစုထဲမွာ ေတြ႔ ရတာေလးေတြကို မွ်ေ၀ခ်င္ပါတယ္…
ဆက္ဆံရတဲ့ လူကို လိုက္ၿပီး စရိုက္ေျပာင္းတာမွာ နွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္… ကိုယ့္စရိုက္က ဒီတေယာက္နဲ႔ ဆက္ဆံရင္ ဒီစရိုက္… ဟိုတေယာက္နဲ႔ ဆက္ဆံရင္ ဟိုစရိုက္ေပါ့ အဲဒါက အလိုလိုစရိုက္ေျပာင္းတာ… ေနာက္တမ်ိဳးက ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ စရိုက္လိုက္ေျပာင္းတာ… ေျပာရရင္… ဒီတေယာက္နဲ႔ ဆိုရင္ ဒီစရိုက္မ်ိဳး ျဖစ္ခ်င္တယ္… ဟိုတေယာက္နဲ႔ ဆိုရင္ ဟိုစရိုက္မ်ိဳး ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုၿပီး… ကိုယ့္စရိုက္ကို္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းလဲ ေနတာေပါ့… ေျပာေနတာနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ ရႈပ္ေနၿပီ… ဥပမာေလးေပးဦးမွ…
သူငယ္ခ်င္း တေယာက္က(မိန္းကေလး) သူက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဆိုရင္ ေရလည္ေပါတယ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ေနတတ္တယ္… ဒါေပမယ့္ သူ႔အိမ္က မိသားစုနဲ႔ ဆိုရင္ မခုတ္တတ္တဲ့ေၾကာင္က်ေနတာပဲ ျငိမ္လို႔ … သူ႔ အလိုလို စရိုက္က မတူဘူးျဖစ္သြားတာ… မတူတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္နွစ္ခုမွာ မတူတဲ့ စရိုက္နွစ္ခု ျဖစ္ေပၚေအာင္သူ လုပ္ယူတာမဟုတ္ဘူးတဲ့… ျဖစ္နိုင္တာကေတာ့ ၾကီးျပင္းလာရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္အေပၚမူတည္တာေပါ့… မိသားစုနဲ႔ ဆိုရင္ အထိန္းအကြပ္ အဆံုးအမေတြနဲ႔ ေနေနရေတာ့… ပင္ကိုစရိုက္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနခ်င္တဲ့သူက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ က်မွ လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ ပင္ကို စရိုက္အတိုင္းေနခြင့္ရလုိ႔ပဲ ျဖစ္မယ္…
ဒီလို ပဲ တျခားသူငယ္ခ်င္းေတြအမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္… မိသားစုနဲ႔ ဆိုတမ်ိဳး… သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဆိုတမ်ိဳး ပိုၿပီးရင္းနွီးတဲ့ အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ဆိုတမ်ိဳး… ၿပီးေတာ့ ခ်စ္သူ/ရည္းစားနဲ႔ဆိုတမ်ိဳး… စသည္ျဖင့္ေပါ့… လူတိုင္းမွာ သူတို႔ရဲ ႔ တကယ့္စရိုက္ (real self) ဆိုတာ ရွိတယ္… ေျပာရရင္ ကိုယ္ပိုင္စရိုက္ေပါ့… ဒီလို စရိုက္က ကိုယ့္ရဲ ႔ ခ်စ္သူ ဒါမွမဟုတ္ အခင္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဆိုရင္ ပိုမိုေပၚလြင္ပါတယ္… ဒါကလည္း တရားေသမဟုတ္ပါဘူး… ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေတြ ႔ ေနက်ေလးကို ေျပာျပတာပါ…
ေနာက္တမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ ကုိယ့္စရိုက္ကို ကိုယ္ဆက္ဆံတဲ့ လူေတြအေပၚမူတည္ၿပီး ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေျပာင္းလဲ ယူတဲ့လူေတြထဲမွာ… ယမာကုိယ္တိုင္ အပါအ၀င္ေပါ့… ယမာက ေမာင္ေလးနဲ႔ ဆိုရင္ အျမဲ အလိုလိုက္ၿပီး သူ႔ကို ေပ်ာ္ေအာင္ထားခ်င္တာ… အဲဒါက တကယ့္ စရိုက္… ဒါေပမယ့္ ဒီလိုသူ႔အလိုလို ျဖစ္ေပၚတဲ့ စရိုက္အတိုင္းသာထားရင္ ေမာင္ေလးက အလိုလိုက္ၿပီး ပ်က္စီးမွာစိုးလို႔ စည္းကမ္းတင္းၾကပ္တဲ့ပံုလုပ္ထားရတယ္… အတန္းထဲမွာျဖစ္ျဖစ္ သိပ္မခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္က တက္ၾကြတဲ့ ပံုစံျဖစ္ခ်င္ေပမယ့္ ဘယ္လို ႀကိဳးစားယူယူ စကားနည္းတဲ့ စရိုက္ပဲ ထြက္ထြက္လာတယ္… သိပ္မခင္တဲ့လူေတြနဲ႔ဆုိ ဒီအတိုင္းခ်ည္းပဲ… ဒီေနရာမွာေတာ့ လုပ္ယူတာ မေအာင္ျမင္ဘူးျဖစ္သြားတာေပါ့ေနာ္…
ဒါေပမယ့္ အရမ္းခင္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ ခ်စ္သူနဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့… လုပ္ယူစရာကိုမလိုတဲ့ ေပါေတာေတာစရိုက္က ထြက္ထြက္လာတာ… တစ္ခါတစ္ခါ လူၾကားထဲမွာ သူတို႔က ကိုယ္ေပါေနတာကို ရွက္လြန္းလြန္း မ်က္ႏွာ၀ွတ္ထားရတယ္… ကိုယ့္ထက္ ပိုေပါတဲ့ အခင္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေတြ႔ရင္ေတာ့ မရွက္တန္းကို ေပါတာ… တကယ့္စရိုက္ကဒီလို… ဒီလို…
ဒီလိုလုပ္ယူတဲ့ စရိုက္ေတြက ေအာင္ျမင္ၿပီး အက်င့္ရသြားရင္ေတာ့ ေတာ္ပါရဲ ႔ … လုပ္ယူတဲ့ စရိုက္ေတြက မေအာင္ျမင္ပဲ ကိုးလို႔ကန္႔လန္႔ ထြက္လာရင္ အထင္လြဲစရာေတြျဖစ္လာဦးမွာစိုးရပါတယ္… ကိုယ့္အက်င့္က စြာက်ယ္က်ယ္ … ဒါေပမယ့္ ကိုယ္က သူ႔ေ႔ရွမွာ ေအးေအးေလးေနျပခ်င္တယ္… မေအာင္ျမင္ေတာ့ စြာမက်ယ္သင့္တဲ့ ေနရာမွာ စြာက်ယ္မိရင္ တဖက္ကကိုယ့္ကို ဘာမဟုတ္တဲ့ ကိစၥေလးမွာ စိတ္မထိန္းနိုင္တဲ့ လူလို႔ ထင္သြားမွ ဒုကၡ… အစကတည္းက စြာက်ယ္တဲ့ စရိုက္အတိုင္းသာေနလိုက္ရင္ ေအာ္သူ႔အက်င့္ကိုက ဒီလိုေလးပဲဟာဆိုၿပီး ဘာမွ အထင္လြဲစရာမရွိေတာ့ဘူးေပါ့… ဒါေၾကာင့္ အစကတည္းက လုပ္ယူတဲ့ စရိုက္ေတြထက္ ကိုယ့္စရိုက္ေလး အတိုင္းကိုယ္ေနတာ အေကာင္းဆံုးေပါ့… ေျပာရရင္… Be Yourself ေပါ့…
ေနာက္ဆံုး အမ်ိဳးအစားျဖစ္တဲ့ ခံစားရတဲ့ စိတ္အေျခအေနအေပၚလိုက္ၿပီး စရိုက္ေျပာင္းတာ အတြက္ ဥပမာေပးဖို႔ ေ၀းေ၀းရွာေနစရာမလိုဘူး… ယမာ့ အေဖပါပဲ… ပံုမွန္ အေျခအေနမွာ ဆိုရင္ အေဖက အရမ္း ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္… ရယ္စရာေတြေျပာတတ္တယ္… ရယ္စရာေတြလုပ္ျပတတ္တယ္… ယမာတို႔နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကိုက္တယ္… တခ်ိန္လံုး ေပါက္ကရေတြေျပာေနတာ… ၿပီးေတာ့ မုန္႔ဖိုးလဲ မ်ားမ်ားေပးတယ္… အဟီး… ဒါေပမယ့္ သူစိတ္ဆိုးၿပီ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ဓာတ္က်ၿပီဆိုရင္ လံုး၀ ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္… ျပႆနာမဟုတ္တာေတြကို ျပႆနာရွာၿပီး လိုက္ရစ္ပါတယ္… (အရက္၊ဘီယာ မေသာက္တတ္လို႔ပဲ ေတာ္ေတာ့တယ္… ေသာက္တတ္ရင္ ပိုဆိုးမွာ)… စရိုက္ေတြ လံုး၀ေျပာင္းလဲသြားတာမွ … လူလံုး၀လဲပစ္လိုက္သလို… ကိုယ့္အေဖမဟုတ္ေတာ့သလိုပဲ…
ဒီေတာ့ အေဖ့ဆီကေန သင္ခန္းစာရတာက ကိုယ့္ စိတ္ခံစားခ်က္ေပၚမူတည္ၿပီး ကိုယ့္ရဲ ႔ စရိုက္ကေၾကာက္စရာအတိ မျဖစ္သြားေအာင္ သတိေလးရွိေနဖို႔ပါပဲ… ဒီလိုလုပ္ရတာခက္မွာပါ… ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္စရိုက္ကို ကိုယ္မထိန္းနိုင္ရင္ ေဘးက လူေတြအတြက္ လံုး၀မေကာင္းတာ လက္ေတြ႔ပါ… ဒီအခ်က္ကို အေမက အေဖ့ကို အျမဲေျပာေနက်ပါ… ဒီေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳး သင္ခန္းစာေလးေတြရတာေပါ့… ဒီရတဲ့ သင္ခန္းစာေလးေတြကို ခ်ေရးၿပီး မွ်ေ၀လိုက္တာပါ…
