ဒႆန Vs. လက္ေတြ ႔ (၄) ခြင့္လႊတ္သင့္လား

-->

တခါတေလ ေတြးမိတယ္ လူေတြ အမွားလုပ္တတ္ၾကတဲ့ အေၾကာင္းေလ… လူၾကီးေတြ ေျပာေနက် ကေတာ့ “အမည္းစက္ဆိုတာ ဖ်တ္လို႔မရဘူး” တဲ့… ဒါေပမယ့္ မမွားေသာ ေ႔ရွေန… မေသေသာ ေဆးသမားဆိုသလို … လူတိုင္းက မွားဖူးၾကတာခ်ည္းပါပဲ… ကိုယ့္ဘက္က အဲဒီရဲ ႔ အမွားကို လက္ခံနိုင္လား လက္မခံနိုင္ဘူးလား… ခြင့္လႊတ္မွာလား စြဲမွတ္ထားျပီး ခြင့္မလႊတ္နိုင္ေတာ့ဘူးလား… တကယ္ပဲ အမွားဆိုတဲ့ အမည္းစက္ဟာ ေဖ်ာက္ဖ်က္ ပစ္လို႔ မရဘူးလား…

အမွားေတြက အလြန္က်ယ္ျပန္႔ပါတယ္… အမ်ိဳးအစားေပါင္းမ်ားစြာလဲ ရွိပါတယ္… ျပစ္မႈၾကီးေတြ က်ဴးလြန္ထားတဲ့ ေထာင္ထြက္လူေတြ အတြက္ေတာင္ Yellow Ribbon ဆိုၿပီး ျပဳျပင္ေရး အစီအစဥ္ေတြ စိတ္ဓာတ္ ေလ့က်င့္ေရးေတြရွိတာပဲ… သူတို႔ေတြကို လူေတာျပန္တိုးနိုင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးတာေတြေပါ့… ဒါေပမယ့္ လူေတြမွာ ခြဲျခားတတ္တဲ့ ညဥ္တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္…(ၾကံဳတုန္းေျပာတာ… ) ျပစ္မႈက်ဴးလြန္တာျခင္းအတူတူ လူေတြက မဒိန္းမႈက်ဴးလြန္တဲ့ လူေတြကို လူသတ္သမားေတြထက္ေတာင္ ပိုၿပီး ေၾကာက္ၾက ရြံရွာၾကတယ္… ဒီေတာ့ အမည္းစက္ျခင္းတင္တာေတာင္ တခ်ိဳ ႔ အမည္းစက္ေတြက ပိုၾကီးတယ္… တခ်ိဳ ႔ အမည္းစက္ေတြက တကယ္ကို ျပန္ဖ်က္လို႔ မရေတာ့တာပါ…

အခုေျပာမွာက အမည္းစက္ အေသးေလးေတြ အတြက္ေပါ့… ဆိုလိုတာက တရားဥပေဒဆိုင္ရာ အမည္းစက္မဟုတ္တာေလးေတြေပါ့… ကိုယ့္အေပၚ တေယာက္ေယာက္က အမွားလုပ္လို႔ ကိုယ္က အရမ္းနာက်ည္းရတယ္ ဒါေပမယ့္ စိတ္ဆိုး နာက်ည္းေနရံုနဲ႔ မၿပီးဘူး ခြင့္လႊတ္သင့္မသင့္လည္း ဆံုးျဖတ္ဖို႔ လိုလာတယ္ ဒီလို အခါမ်ိဳးမွာဆိုရင္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားသင့္တဲ့ အခ်က္ေတြကို သိသေလာက္ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္…

နံပါတ္ (၁)

တစ္ခါခိုးဖူးတဲ့ လူကို ေနာက္တခါလည္း ခိုးဦးမွာပဲ.. သူခိုးပဲ ဆိုၿပီး လူေတြက ေတးမွတ္ထားတတ္ၾကပါတယ္… ဘာေၾကာင့္ခိုးတာလည္း ဆိုတာကို သိပ္ၿပီး စိတ္ထဲ မထားတတ္ၾကပါဘူး… ေတာ္ရံုလည္း မသိခ်င္ၾကပါဘူး… အခုဒီအမွားကို လုပ္ဖူးရင္ ေနာက္လည္း ဒီအမွားကို ထပ္လုပ္ဖို႔ ၀န္ေလးမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးလို႔ မွတ္ယူတတ္ၾကပါတယ္… အမွန္တကယ္က အေၾကာင္းတရားထက္ အဲဒီ အေၾကာင္းတရားကို ျဖစ္ေစတ့ဲ အက်ိဳးတရားက ပိုၿပီး ခ်က္က်တဲ့ ေနရာပါ… အဲဒီ လူတစ္ေယာက္ ဘာေၾကာင့္ဒီအမွားကို ျပဳရတယ္ ဆိုတာကို သိေအာင္ အရင္ လုပ္ၿပီးမွ… အဲဒီလူကို ခြင့္လႊတ္သင့္မသင့္ ဆံုးျဖတ္ရင္ ပိုၿပီး အဓိပါယ္ရွိတာေပါ့… ဒီေတာ့ ေျပာခ်င္တာက… ခြင့္လႊတ္သင့္မသင့္ ဆံုးျဖတ္ရင္ အဲဒီလူ ဒီအမွားကို ဘာေၾကာင့္လုပ္ရတာလည္း ဆိုတာ အရင္ဆံုး ထည့္သြင္း စဥ္းစားေပါ့ေနာ္…

နံပါတ္(၂)

သူအမွားလုပ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းနဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သိၿပီး ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီးလို႔ေတာင္မွ… ကိုယ္က သူ႔ကို ဒီအတြက္ ခြင့္မလႊတ္နိုင္ေသးဘူးဆိုရင္… ေနာက္တစ္ဆင့္တက္ၿပီး ဆံုးျဖတ္ရမွာက… သူလုပ္လိုက္တဲ့ အမွားက ကိုယ့္အတြက္ (ဒါမွမဟုတ္) တစ္စံုတစ္ေယာက္အတြက္ ဘယ္ေလာက္မ်ားထိခိုက္နစ္နာသြားရလဲ ဆိုတာကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမယ္… ဥပမာ ဒီလူလုပ္လိုက္တဲ့အမွားက စိတ္ေတာ့ဆိုးစရာပဲ… ဒါေပမယ့္ သူ႔ေၾကာင့္ ဘယ္ေလာက္မွ မ်ားမ်ားစားစား ထိခိုက္ဆံုးရွံဳးမႈ ျဖစ္မသြားခဲ့ဘူးဆိုရင္… ခ်စ္စကိုရွည္ေစ…မုန္းစကို တိုေစဆိုသလို ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္…

နံပါတ္(၃)

တကယ္လို႔ သူက ထိခိုက္နစ္နာမႈ မ်ားမ်ားစားစားေပးခဲ့လို႔... သူ႔ကို ခြင့္မလႊတ္နိုင္ဘူးဆိုရင္… ေနာက္ထပ္ တစ္ဆင့္တက္ၿပီး ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမွာက သူ႔ရဲ ႔ တာ၀န္ယူတဲ့စိတ္ဓာတ္… သူ႔ရဲ ႔ အမွားကို သူေနာင္တရ ၀မ္းနည္းျခင္းရွိမရွိေပါ့… သူကသာ သူ႔အမွားကို သူသိလို႔ သူတာ၀န္ယူပါမယ္… ဒါမွမဟုတ္… တာ၀န္ယူလို႔ မရတဲ့အမွားမ်ိဳးဆိုရင္လည္း… သူတကယ္ ေနာင္တရၿပီး သူ႔အမွားေတြကိုသူ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ခဲ့မယ္ဆိုရင္… သူ႔စိတ္က တကယ္ကို လိုလိုလားလားနဲ႔ ေနာက္မျဖစ္ေတာ့ေအာင္ ဂတိေတြအထပ္ထပ္ ေပးေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ခြင့္လႊတ္ေပးဖို႔ သင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္… လူတိုင္းဟာ မွားတတ္ၾကပါတယ္… သူဘက္ကလည္း ကိုယ္ခ်င္းစာမိလို႔ ဒီလိုမ်ိဳး အႏူးအညြတ္ေတာင္းပန္ေနတာေပါ့… မဟုတ္ဘူးလား… ကိုယ္သာဆိုရင္လည္း ဒီေလာက္ေတာင္ စိတ္ရင္းမွန္နဲ႔ ၀န္ခံဂတိေတြေပးေနၿပီးရင္ သူမ်ားက ကိုယ့္အေပၚေက်ေအးေပးတာပဲ လိုခ်င္မွာေပါ့… ဒီလိုေလး ကိုယ္ခ်င္းျပန္စာေပးသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္… မဟုတ္ရင္… ေဒါသျဖစ္ေနရတဲ့ ကိုယ္တို႔ပဲ ဆက္ၿပီး စိတ္ဆင္းရဲေနၾကရမွာေပါ့…

နံပါတ္(၄)

ဒီလို အထက္က အဆင့္၃ဆင့္လံုးကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားၿပီးကာမွ ကိုယ့္ဘက္က မေၾကေအးနိုင္ေသးဘူး ခြင့္မလႊတ္ေပးနိုင္ေသးဘူးဆိုရင္… ေနာက္ဆံုးအဆင့္အေနနဲ႔… ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးလိုက္ပါ… “ငါသူ႔ကို ခြင့္မလႊတ္ပဲနဲ႔ တသက္လံုးေနသြားနိုင္မွာလား…” ၿပီးရင္ ကိုယ့္ဘာကိုယ္ ျပန္ေျဖတဲ့အေျဖက မတင္မက်နဲ႔… “တသက္လံုးေတာ့ ေနမသြားနိုင္ဘူး… ဒါေပမယ့္ ခဏတျဖဳတ္ေတာ့ ဆက္ၿပီး မေၾကေအးပဲ ထားလိုက္ဦးမယ္” ဆိုတဲ့ အေျဖမ်ိဳးရလာရင္… မလုပ္ပါနဲ႔… ဒီအေတြးကို ေဖ်ာက္လိုက္ပါ… ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ္သူ႔ကို စိတ္ဆိုးေျပတဲ့အခါ ခြင့္လႊတ္လိုက္တဲ့အခါက်ရင္ အခ်ိန္ေနွာင္းသြားနိုင္တယ္… ဒါေၾကာင့္ တစ္သက္လံုး စိတ္ဆိုးမေနနိုင္ဘူးဆိုရင္… အခုလည္း စိတ္ဆိုးမေနပါနဲ႔ေတာ့...

နံပါတ္(၅)

ဒါမွမဟုတ္… သူ႔ရဲ ႔ အမွားက ၾကီးမားလြန္းလို႔ ခြင့္မလႊတ္သင့္ေေတာ့ဘူး ဆိုရင္ေတာ့… ခြင့္လႊတ္စရာမလိုပါဘူး… ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ဘာကိုယ္ အပင္ပန္းခံၿပီး သူ႔ကို စိတ္ဆိုးမေနပါနဲ႔ေတာ့… သူ႔ကို ကိုယ့္ဘ၀ထဲက ဆြဲဖတ္ပစ္လိုက္ပါ… ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေတြနဲ႔ သူနဲ႔ ပတ္သက္သမွ်ကို တတ္နိုင္သေလာက္ၾကိဳးစားေမ့ေဖ်ာက္ပစ္လိုက္ပါလို႔ အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္…

ယမမင္းေလးက ကိစၥအေသးအဖြဲေလးေတြကိုေတာင္ စိတ္ဆိုးလြယ္ၿပီး စိတ္ထိခိုက္လြယ္တယ္… ဒီေတာ့ ယမမင္းေလးရဲ ႔ ကိုယ္ေတြ႔ေတြက အဆိုးဆံုးနံပါတ္(၄)အထိ ေရာက္ဖူးပါတဲ့… နံပါတ္ေလးမွာတင္ ခြင့္လႊတ္လို႔ ရသြားၿပီး စိတ္ပင္ပန္းျခင္းလည္း ေပ်ာက္သြားပါတယ္… နံပါတ္(၅) အဆင့္ကိုေတာ့ မၾကံဳဖူးေသးပါဘူး… သင္ခန္းစာရသမွ်ေလးေတြမွ်ေ၀လိုက္တာပါ…

ေရးသူ = ယမင္းဥမၼာ (ယမမင္းေလး)