-->
ထြန္းမင္းနဲ႔ လင္းလင္းတို႔ ဒီလိုအၾကည့္ခ်င္း စကားေျပာေနၾကေပမယ့္… သူတို႔ တကယ္တမ္းအျပင္မွာတေယာက္နဲ႔ တေယာက္စကားေျပာဖူးၾကတာမဟုတ္ဘူး… ထြန္းမင္းက ဒီလိုတေယာက္ခံစားခ်က္ တေယာက္မသိတာေတာ့ မေကာင္းေသးဘူးဆိုၿပီး… သူလင္းလင္းအတြက္ မိတ္ဆက္စာတေစာင္ စေရးတယ္… ေရးၿပီးသူ႔သူငယ္ခ်င္းရဲ ႔ ညီမကေနတဆင့္ လင္းလင္းကို ေပးလိုက္တယ္… လင္းလင္းဖတ္ၿပီးေနာက္ ရယ္ခ်င္သြားတယ္… ဘာလို႔လဲ ဆုိေတာ့ ထြန္းမင္းေရးထားပံုက…
“သို႔/- ညီမ… အစ္ကို႔နာမည္ ထြန္းမင္းပါ… အစ္ကိုနဲ႔ ညီမ ေတြ႔ေတြ႔ေနတာ နွစ္ဝက္ေလာက္ေတာ့ရွိၿပီေနာ္… ဒါေပမယ့္ မ်က္လံုးခ်င္းသာရင္းနွီးေနတယ္… လူခ်င္းမရင္းနွီးေသးဘူးျဖစ္ေနတယ္… အဲဒါ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ… အစ္ကိုနည္းလမ္း ရွာမရတာနဲ႔ ညီမဆီအကူအညီ လွမ္းေတာင္းတာ… နည္းလမ္းရွာေတြ႔ရင္ ခ်က္ခ်င္းစာေကာက္ျပန္လိုက္ပါေနာ္…”
ဒီေတာ့ လူခ်င္းရင္းႏွီးဖို႔ လင္းလင္းကပဲ ၾကံေဆာင္ေပးရမလိုျဖစ္ေနၿပီ… ဒါနဲ႔ လင္းလင္းကမျဖစ္ေသးဘူးဆိုၿပီး… ခ်က္ခ်င္းစာျပန္လိုက္တယ္…
“သို႔/- အစ္ကို… ညီမ အျမင္နဲ႔ေျပာရရင္ လူခ်င္းမရင္းႏွီးခင္ စိတ္ခ်င္းရင္းႏွီးေအာင္ အရင္လုပ္တာေကာင္းမယ္လို႔ထင္တယ္… ဒီေတာ့ စာအဆက္အသြယ္နဲ႔ပဲ ညီမတို႔ခင္မင္ၾကရေအာင္…”
အဲဒီစာကို ထြန္းမင္းသူငယ္ခ်င္းရဲ ႔ ညီမေလးနဲ႔ပဲ တဆင့္ေပးလိုက္တယ္… ထြန္းမင္းကလဲ လင္းလင္းရဲ ႔ အၾကံကို လက္ခံၿပီး… စာအဆက္အသြယ္နဲ႔ ရင္းႏွီးလာၾကတာ ဒီလုိနဲ႔ တေယာက္အေၾကာင္းတေယာက္ ေနာေၾကေနၿပီ… ဒါေပမယ့္ လင္းလင္းက လူခ်င္းရင္းႏွီးဖို႔ ကို ကန္႔ကြက္ေနတုန္းပဲ… ထြန္းမင္းကလည္း လင္းလင္းရဲ ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို တန္ဖိုးထားၿပီး အတင္းအၾကပ္ မတိုက္တြန္းေတာ့ဘူး… တဖက္မွာလဲ ထြန္းမင္းရဲ ႔ မိဘေတြနဲ႔ လင္းလင္းရဲ ႔ မိဘမ်ားကလည္း… အိမ္နီးခ်င္းေတြပီပီ အဝင္အထြက္ရွိေနၾကေတာ့ လင္းလင္းက ဒီကိစၥကို မိဘေတြနားမေပါက္ၾကားေစခ်င္ဘူးေလ…
တေန႔ လင္းလင္းအိမ္မွာရွိေနတုန္း ထြန္းမင္းတို႔အေမ လင္းလင္းတို႔ အိမ္ကိုလာလည္တယ္… ဒီလိုပဲ တခါတေလ လာလည္ေနၾကေလ… လင္းလင္းက ကိုယ့္အခန္းထဲမွာကိုယ္ေနေပမယ့္… အျပင္ကေျပာတဲ့ စကားေတြကို အတိုင္းသားၾကားေနရတယ္… လင္းလင္းအံ့ၾသသြားတဲ့စကားက ထြန္းမင္းအေမက လင္းလင္းအေမကို… “အစ္မ… ကၽြန္မသား ထြန္းမင္းကိုသိတယ္ မဟုတ္လား… သူက အစ္မရဲ ႔ သမီးလင္းလင္းကို ခ်စ္ေနတယ္တဲ့… ကၽြန္မနဲ႔ ကၽြန္မသားသမီးေတြက ဒီလိုကိစၥေတြဆိုရင္ ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္းပဲ… ဒါမွ မမွားသင့္တာ မမွားရေအာင္ အခ်ိန္မွီထိန္းသိမ္းလို႔ရမွာ…”… လင္းလင္းအေမကလည္း ရုတ္တရက္မို႔ အံ့ၾသသြားၿပီး… “ေၾသာ္… ဟုတ္လား… သမီးကေတာ့ ငယ္ပါေသးတယ္… သူကစာပဲႀကိဳးစားေနတာဆိုေတာ့ သူ႔ရည္မွန္းခ်က္ျပည့္မွပဲ အခ်စ္ေရးကို စဥ္းစားလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္… ဒါနဲ႔ ညီမအမ်ိဳးသားဆီက ကၽြန္မအမ်ိဳးသားေတာင္းထားတဲ့စာအုပ္ ျပန္ေပးခိုင္းထားတယ္…” ဆိုၿပီး… ထြန္းမင္းအေမ ေျပာတဲ့ စကားကိုပိတ္လိုက္ၿပီး တျခားစကားလႊဲလိုက္တယ္…
လင္းလင္း သူမကို ထြန္းမင္းခ်စ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ စကားၾကားၿပီးေနာက္… လင္းလင္းအရမ္းရင္ခုန္သြားၿပီး ေပ်ာ္သြားတယ္… ဒါေပမယ့္ အဲဒီအေပ်ာ္က တစ္နာရီေတာင္မခံလိုက္ပါဘူး… ထြန္းမင္းအေမျပန္သြားၿပီး လင္းလင္းရဲ ႔ အေဖနဲ႔အေမေျပာေနတဲ့ စကားသံေတြၾကားမွာေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္… လင္းလင္းရဲ ႔အေမက လင္းလင္းရဲ ႔ အေဖကို… “ခုနက… မေဝလာသြားတယ္… သူ႔သားထြန္းမင္းက ကၽြန္မတို႔သမီးကို ခ်စ္ေနတယ္တဲ့ေတာ့…”လုိ႔ေျပာေတာ့ လင္းလင္းအေဖကေန…“အဲဒါအဆန္းလား... လူပ်ိဳပဲ အပ်ိဳတေယာက္ကို ခ်စ္ခြင့္ရွိတာပဲ…”…ဆိုေတာ့ လင္းလင္းအေမကျပန္ၿပီး… “ရွင္ကလည္း…အဲဒီေကာင္ေလးက ရုပ္ကေလးသာရည္ရည္မြန္မြန္ရွိတာ… ဘြဲ႔က Physics နဲ႔ပဲၿပီးထားတာေလ… ကၽြန္မက ကၽြန္မတို႔သမီးကို ဆရာဝန္ကေတာ္ အရာရွိကေတာ္ပဲလုပ္ေစခ်င္တာေတာ့…”….
လင္းလင္းအေဖက ထပ္ၿပီး… “ခင္ကလည္း… က်ဳပ္တို႔သမီးက ကေတာ္လုပ္ရမွ ဂုဏ္ရွိမ်က္ႏွာရွိမွာမဟုတ္ဘူးေလ… သူကိုယ္တုိင္က ဆရာဝန္မႀကီးျဖစ္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနတာခင္လည္းသိသားနဲ႔”…လုိ႔ ဆိုလာေတာ့… လင္းလင္းအေမက “ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္သားသမီးကို တန္းတူရည္တူပညာဂုဏ္ခ်င္းတူတဲ့လူနဲ႔ပဲ တြဲေစခ်င္တာမိဘတိုင္းရဲ ႔ ဆႏၵပဲရွင္…” လုိ႔ျပန္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္…
ဒီမွာလင္းလင္းစိတ္ထဲ ရွင္းရွင္းသိလိုက္ရတာက… သူ႔မိဘေတြက သူ႔ကိုထြန္းမင္းနဲ႔ တြဲရင္သေဘာမတူမွာပဲ… ဒါေပမယ့္ လင္းလင္းလဲ ထြန္းမင္းကိုခ်စ္ေနၿပီ… လံုးဝေမ့ပစ္လို႔မရေတာ့မွန္း သူမသိတယ္… အခ်ိန္တန္ရင္ ကံတရားအတိုင္းျဖစ္လာမွာပဲဆိုၿပီး… ေမွးၿပီးေနလာခဲ့လိုက္တာ… လင္းလင္းနဲ႔ထြန္းမင္းတို႔နွစ္ေယာက္ စာအဆက္အသြယ္နဲ႔ပဲရင္းႏွီးလာတာ ၂နွစ္နီးပါးေတာင္ရွိလာၿပီ… လင္းလင္းလဲ ထြန္းမင္းကခ်စ္တယ္လို႔ ဖြင့္မေျပာေသးေပမယ့္… ထြန္းမင္းက လင္းလင္းကိုခ်စ္တာသိေနသလို… ထြန္းမင္းကလဲ လင္းလင္းသူ႔အေပၚ ဂရုစိုက္တာ သံေယာဇဥ္ရွိတာေတြသိေနတယ္...
ေနာက္ပိုင္း ထြန္းမင္းရဲ ႔စာေတြထဲမွာ ဝမ္းနည္းမႈေတြပါလာတာေတြ႔ရတယ္…သူခ်စ္တဲ့ေကာင္မေလးရဲ ႔ မိဘက သူ႔လုိအညတရကို လက္မခံခ်င္လို႔ သူႀကိဳးစားမွျဖစ္ေတာ့မယ္ ဆိုတာေတြလဲပါလာတယ္… သူခ်စ္တဲ့ေကာင္မေလးဆိုတာ ဘယ္သူလဲလို႔ ထြန္းမင္း တခါမွမေျပာသလို… လင္းလင္းလဲ တခါမွမေမးခဲ့ဘူး… သူအဲဒီေကာင္မေလးနဲ႔နီးဖို႔ နုိင္ငံျခားထြက္ၿပီး ႀကိဳးစားဖို႔စိတ္ကူးထားေၾကာင္း… ေျပာလာတယ္… လင္းလင္းလဲ အံ့အားသင့္သြားၿပီး… ထြန္းမင္းကို မသြားဖို႔ တားခ်င္ေသးတယ္… ဒါေပမယ့္ ထြန္းမင္းရဲ ႔ တက္လမ္းကိုမတားဆီးခ်င္တာနဲ႔ မေျပာျဖစ္ပဲ… ညည အခန္းထဲမွာ တေယာက္ထဲ မ်က္ရည္ က်က် ေနမိတယ္…
ဒီလိုနဲ႔ လင္းလင္းနဲ႔ ထြန္းမင္းတို႔ အဆက္အသြယ္ ျပတ္သြားတယ္ဆိုပါေတာ့… ထြန္းမင္းကေတာ့ ေျပာခဲ့တယ္… သူ နွစ္နွစ္ေလာက္ေနရင္ ျပန္လာမယ္တဲ့… ဒါေပမယ့္… နွစ္ႏွစ္မျပည့္ခင္မွာပဲ… လင္းလင္းရဲ ႔ အေဖတာ၀န္နဲ႔ နယ္ေျပာင္းရတယ္… မႏၱေလးကိုေလ… ဒီေတာ့ လင္းလင္းလဲ မႏၱေလးမွာပဲ ေဆးေက်ာင္းတက္ရေတာ့မယ္… ထြန္းမင္းျပန္အလာကို ေစာင့္ေနမယ္ဆိုတဲ့ ကတိကိုလည္း သူမ မထိန္းနုိင္ေတာ့ဘူး… သူမဘ၀ကို သူမပိုင္တာမွမဟုတ္ပဲ… သူမ မိဘသြားရာကို လိုက္ရေတာ့မွာေပါ့… ၿပီးေတာ့ ထြန္းမင္းေျပာတဲ့ သူခ်စ္တဲ့ေကာင္မေလးဆိုတာ… သူမ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မွာပါဆိုၿပီး ေတြးမိလာတယ္…
..........................................
ဆက္ရန္.....
ကြန္မန္႔ေလးေတြထားခဲ့ၿပီး... ထင္ျမင္ခ်က္ေလးေတြ ေ၀ဖန္မႈေလးေတြလုပ္ေပးပါဦး...
ဆက္ရန္.....
ကြန္မန္႔ေလးေတြထားခဲ့ၿပီး... ထင္ျမင္ခ်က္ေလးေတြ ေ၀ဖန္မႈေလးေတြလုပ္ေပးပါဦး...
2 comments:
ယမင္းေရ .. ဖတ္ျပီးျပီ။ ဆက္ေရးဦး .. ဆက္အားေပးမယ္
(ဆရာမ)
Thanks for reading ဆရာမ... :)
Post a Comment